Tegenzin

Lastig om voor mezelf toe te geven dat ik gisteravond met tegenzin naar het eerste halfuur van het televisieprogramma Zomergasten zat te kijken. Dingen die je met tegenzin doet, zijn voor iets anders goed. Ik rijm voor de vuist weg om mijn gêne een beetje te camoufleren. Wat was dat voor een filmkeus aan het begin, en waarom geef je eerlijk toe dat je in een noodsituatie je kind zou laten verdrinken om jezelf te redden?

Je mag zijn wie je bent tegenwoordig. Als je maar iets presteert waar we allemaal wat aan hebben of wat van vinden. Voetbal is belangrijk voor een enorme hoeveelheid mensen. Niet voor mij, zeg ik eerlijk, na het overwinnen van tegenzin om dit aan jullie te bekennen. In gezelschap zal ik dat niet snel hardop zeggen, sowieso houd ik niet van het open en bloot bekennen van meningitis, vooral over dingen als politiek en religie, of voetbal.

Nu ik de woorden politiek en religie heb opgetypt (ja, ik weet het, dat is meisjeachtig ‘Cissy van Marxveldt’ Hollands, wie niet weet wie dat was, moet het maar even opzoeken, net zoals Janine Abbring dat later deed, en nooit meer niet zal weten wat De kanonnen van Navaronne voor een film was – bedenk ik, hoe origineel, dat voetballers vereren in de buurt komt, wacht, verder gaat, dan het vereren van goden. Voetballers worden godenzonen genoemd.

Of geldt dit alleen voor Ajax? En hoe het dan met de coaches?