een schrijfstart vroeg

een schrijfstart vroeg in de ochtend in florence*, 6:29 a.m., door jetlag van de aankomst twee dagen terug ben ik van de leg, zit rechtop in mijn logeerbed, laptop op schoot. (heb ik eerder in bed geschreven om aan het spook van de anti slaap te ontsnappen? ontken ik, een eerlijk waar gegeven, dan is dit toch een antwoord een beetje schrijver onwaardig.)

het voelt goed.

slapeloosheid heeft een vreemde uitwerking op een grootverbruiker zoals ik: je wordt er wat onverschillig van.(mijn standaard slaappatroon is wat vreemd, de structuur lijkt moeilijk te doorbreken: elke dag ga ik vroeg naar bed (tussen halfelf en elf p.m.) en zoete slaap komt zodra ik oordoppen roze in mijn oren was. Na een uur ongeveer vaak al wakker worden, gedroomd zelfs. {ja, een soort status mag je hierin lezen, of een slaapdoel, zo je wilt) is blijven liggen advies van de ene deskundige, roept de ander luid: eruit. de lamlendige van slaap beroofde ik, luistert toch naar beiden niet, trekt eigen plan.

zoals nu.

tel ik recent aantal keren van ontwaken (deze nacht) op de vingers na, kom ik heus tot drie? vers ontwaakmoment was ruim een uur geleden. eruit (toch geluisterd naar de ander) en dingetjes doen in de badkamer, handen insmeren met crème, voeten meteen, en zowaar een stukje geschreven. niet dit dingetje per se, gek genoeg heb ik best prettig kunnen werken aan het eind van een hoofdstuk van mijn roman, voelde snel vrij gewoon als activiteit, wat gesleuteld aan een paar regels. geen wereldschokkende verbeteringen.

nu het lichter wordt, begin ik stiekem een beetje spijt van mijn laatnachtelijk of vroege ochtendachtig nachtbraken te krijgen, ofschoon het voldane gevoel dat ik van de nood een deugd maakte blijft, wordt het hoofd zwaar. de stille buitenwijk waar ik verblijf wordt langzaamaan wakker, autogeluiden, mensen op weg naar werk.

* northampton, massachusetts, usa