Ik trein jij treint hij…

De zondag zingt van zon en dat de dag nog jong is. Ik zit in de trein en bedenk nog niet dat het met de auto prettiger geweest was. Integendeel. Ik prijs mezelf gelukkig en ritsel met krantenpagina’s omdat dit moet kunnen of? Naast me een vrouw met een nare driekwart broek en een tube geurende voetcrème. De voeten bloot, in de ene hand een paar rommelig opgerolde pantykousjes. Fok. Ik geloof oog en oren niet. Neus. De geur! Het duizelt me ineens van gedachten rondom privacy en schending en wat er eigenlijk erger is, het luidruchtig vergrijp van mobiele telefoonterroristen of de geur van, wat zal het in godsnaam moeten voorstellen, ‘Sandalwood’?