Hybride bedriegen

Een toerist houdt je aan op straat. Vergeef me, zegt hij. Je wilt doorlopen maar iets onverklaarbaars, een tot dan nu onbekende aandrang om te luisteren, houdt je tegen. Geef me wat, vervolgt hij, een woord, een zin, een aalmoes puur gemaakt van taal, gepureerde taal, een gebaar typisch voor dit land, dit wonderlijke land! Ja, het zou zomaar eens kunnen dat dit iemand overkomt, een moment van bezinning in deze turbulente tijden van hybride auto’s, leugenachtige politici, bedreven in de kunst van het bedriegen, biologische producten met bedrieglijke nasmaak.

Een open hand, van de toerist, de jouwe trek je terug, jammerlijk de poging, je snapt eigenlijk niet goed wat hij werkelijk van je wil.