Negatief

Waar is het negatief?

Vrolijkmakende meerstemmigheid klinkt vandaag in mijn studio.

Meestal ben ik solo een potje artistiek aan het overleven. Maar nu ik door ‘mijn’ galerie ben uitgenodigd om binnenkort solo online te exposeren, is leven meer dan overleven. Blij ben ik omdat ik leef vóór iets, een deadline heb, iets om naar uit te kijken. Daar is niets negatief(s) aan. Of het werk verkoopt, is een tweede.

Samen maken we een selectie. Ik heb van alles opgehangen, een oudere foto staat ingelijst op de grond, bescheiden en ingewikkeld te wezen.

Mysterieus

Het is een vreemde, bijna mysterieuze print met vlekken en nummers. Ooit maakte ik een serie foto’s van de Amstel toen ik er dagelijks overheen fietste op weg naar mijn eerste studio in de Bijlmer. Een plastic Holga camera waar je serieus middenformaatfilm in kon draaien was mijn wapen. De vreemde print is het resultaat van een te strak opgedraaid filmrolletje, het eerste beeld, voordat het diafragma zich opende.

Een foto van de foto, de binnenkant van de camera.

Mooi, zegt de galeriehoudster. Deze moet er zeker in.
Prima, zeg ik.
De lijst is goed, het enige omhandige is het spiegelende glas.
Daar laat ik ontspiegeld museumglas in zetten, zegt ze.

Ik heb geen idee waar het negatief is, zei ik.
Je hebt een scan, toch? vroeg mijn galeriehoudster.
Ja.
Maar toch.
Waar is dat negatief?

Natuurlijk vind ik hem terug, door nog een keer, een dag later op dezelfde plek te kijken, langzaam door een dikke map met insteekvellen speciaal voor negatieven te bladeren, negatief voor negatief uit het vel te trekken, langzaam, voorzichtig, witte handschoentjes aan om het negatief schoon te houden, en daar is hij, na een paar uur plukken, trekken, met bevende vingers.

Ik ben blij dat ik hem kwijt was.

AntidÔTA is te zien vanaf 23 mei bij Lauwer https://www.lauwer.art

Ben je als kunstverzamelaar geïnteresseerd in een uitnodiging voor de VIP preview, stuur een bericht naar [email protected]