onderweg

(Onderweg geschreven tijdens een wandelvakantie, door de Zwitserse Alpen, juni 2019)

… een cirkel zag ik. Ik dacht aan O. Wandelend over smalle paden in oeroud berglandschap. Ik ben op vakantie, onderweg, lopen is een activiteit waar benen belangrijk zijn, het hoofd een stuk minder.

Ik word geplaagd door personages in de roman die ik wil schrijven: jonge mensen die langzaam tot leven komen.

O. Of dit al zijn? Onderweg kun je van alles verliezen: een parapluie, je paspoort, herinneringen. Ben je je bewust van het verlies, acceepteer je de beweging die je maakt, de circulatie die daarbij hoort… Dan is het zien van een letter in een landschap soms een teken dat schrijven vooral een kwestie is van kijken, om je heen kijken. O.

Indien zo, O, zijn ze bevroren tot nadere orde, ik ben een schrijver – vind ik, denk ik, merk ik -, die in een stille ruimte aan een tafel het best tot schrijven komt.