Mooie woorden over Le Livre in Mister Motley
Mooi essay over Emily's Le Livre
Mooi essay over Emily's Le Livre
Over hallo in het Litouws en snoepjes in supermarkten.
is het constructief? woede. een woord waar ik meteen vlammen bij zie
ik schrijf in het Engels en blog er nu over in het Nederlands
serie blogs over de stem
ik stel me een balkonscène voor
Lezen is niet leuk was het mantra van de televisieuitzending van 'Dit is M'.
was mijn handschrift vroeger anders dan nu vraag ik me af nu ik onderzoek doe naar een manier om van taal en tekenen meer een eenheid te maken
net mijn manuscript naar mijn redacteur gestuurd, maar dit terzijde, ik had een deadline voorgesteld, negen september, en begon op negen juni met het in elkaar steken van de moederversie van mijn derde roman
Oui, Paul Valéry lezen, ik kan het iedereen aanraden.
Emily Kocken is één van de storytellers tijdens Mariëlle Videler's Bird Bath expositie bij Lumen Travo Gallery in Amsterdam
Onine zie je nu de gekste dingen gebeuren als reactie op de Corona crisis. Hier een gratis idee voor online Frans youtube filmpje! Succes!
De storm heet Dennis, het tasje Gucci. Een blogje over namen.
In Parijs de hele maand september op locatie-onderzoek voor roman nummer drie: Lalalanding.
Geplaagd door personages...
Of ik ben superdirect, een advies die ik ooit kreeg van een muzikant met een band: zeg gewoon tegen mensen dat ze je boek moeten kopen! In de muziekwereld is dat de normaalste zaak van de wereld. Waarom niet als je schrijft? Goed, doe ik het meteen, bij deze dan!
NATUURLIJk maakt een schrijver lijstjes van te vaak gebruikte woorden. Bij de les blijven, heet dat, voordat het te laat is.
Het was vroeg in de ochtend en op weg naar mijn werk begon de wind op te steken.
Over de klank van de cello is me nog nooit iets gemeens ter ore gekomen. Iedereen is er verliefd op. Een nieuwe epidemie lijkt te zijn uitgebroken, de mensheid lijdt aan cellofilie. Er heerst een algemene opinie over de cello, de klank is warm, en doet denken aan een menselijke stem.
Ooit was dit een leeszaal in een bibliotheek. Het is nog steeds een leeszaal, boeken mogen geruild worden. Elke dag zitten hier mensen, studenten, buurtbewoners. Het is een ongelooflijk stijlvolle plek, een oase in de binnenstad.
In de supermarkt riep het meisje achter de kassa iets over zomertijd naar het meisje bij de bloemen.
Ik meen me te herinneren dat het die dag sneeuwde, op het schoolplein hoorde je het knerpen van de laarzen en iedereen bekogelde elkaar met sneeuwballen.
Laatste gastblog door neerlandicus Guus de Bakker die eerder prachtige stukjes schreef over zijn leeservaringen met mijn roman De kuur. Deze laatste keer schrijft hij over de personages.
Hij is overleden, mijn oude vadertje. Ik heb inmiddels tientallen malen aan mensen een appje gestuurd: 'Het zat eraan te komen.' Ik was voorbereid op zijn dood.
Het lichaam is een instrument, een stuk inwisselbaar gereedschap. Jong is de huid op de handen, des te groter de neiging bij de leiders om deze zachtheid te breken, door de zinloze, eindeloos ronddraaiende bewegingen ogenschijnlijk versterkt tot totale vernietiging volgt. Dat is hier vrij extreem gesteld en toch denk ik niet dat de grensoverschrijdende lichamelijke arbeid de luisteraar tijdens het luisteren naar Lichtblauw zal opvallen.
Voor de vijfde keer schrijft Guus de Bakker, voormalig docent Nederlands, over mijn tweede roman De kuur. Hij schrijft dit keer over personages in een wereld van woorden.
Met stemmen (en tekst, geluidseffecten, muziek) kun je een bijzondere en tegelijkertijd uitermate herkenbare wereld oproepen. De pijlers zijn sociale klasse, ras, leeftijd, sekse. Wanneer je personages slechts kunt horen en niet kunt zien, moeten ze meteen van elkaar zijn te onderscheiden zijn, wil de luisteraar het zonder al te veel extra inspanningen kunnen volgen. Daar zijn technieken voor, en trucs.
Gastblogger Guus de Bakker over De kuur. Enthousiast bericht hij dit keer over de taal. Streepjes, sterretjes, vraagtekens, uitroeptekens.
Driedelige blogserie over het schrijven van Lichtblauw, een radiohoorspel (30 minuten) in opdracht van het Letterenfonds en AVROTROS.
Guus de Bakker, voormalig docent Nederlands, las De kuur en schrijft een aantal maal een blog! Door close-reading komen we in het hoofd van een enthousiast lezer.
Guus de Bakker was zijn hele leven docent Nederlands. Hij las De kuur en schrijf erover. Hij schreef dat hij meer zou schrijven! Een gastblog in delen dat belooft wat!
Toespraak door Michiel van Zuylen ter gelegenheid van de tweede presentatie van De kuur op 10 juni bij C&H Gallery in Amsterdam
Vandaag is het Independent Bookstore Day, een internationale viering van de onafhankelijke boekhandel.
In de parallelle werelden waarin ik leef, trouwt het ene idee snel met het andere, om van de gramschap en wraak die in de huidige wereld geldt, af te zijn. Helaas verandert alles sneller, en sneller.
Mooi versus lelijk. Welke woorden mag je niet gebruiken?
Mijn Word spellingscorrector merkt 'hippigheid' aan als een fout, en geeft de woorden 'happigheid' en 'kippigheid' als alternatief.
Fascinerend is een wijs woord om te gebruiken wanneer je een lang gesprek over wat dan ook wilt hebben.
Ik sta bij de bakker op de vrijdag na Kerstmis en koop een muffin, zonder extra’s, vanille.
Dierendag. De heilige Franciscus twitterde zich suf tot een wolk vogels en wist de veelheid aan soorten te waarderen.
Donna donna donna dohonna. Donna donna donaha donnnn. Donna donna donna, dohonna. Donna donna donnahadon.
Vandaag is het vrijdag en ik klik een beetje per ongeluk op een reclame voor een voorstelling van Jan Fabre op de website van Kunstbeeld, klik door en beland op die van de Amsterdamse Stadsschouwburg, en wordt bijkans omvergeblazen door een stormwolk van reclameteksten.