Stroom

Ik slaap nog maar mijn ene hand is wakker en hij voelt zich een weg naar mijn mobiele telefoon. Ik knip mijn bedlampje aan. Stroom! Wereld, hallo, goedemorgen. Soms kan ik dagenlang zonder en is de dag lang nieuwsvrij. Mijn werkelijkheid wordt er duidelijker door, meer van mij, krijgt er gewoon een dimensie bij.

In een deel van Amsterdam waar ik niet woon, zou ik nu leven zonder stroom. In ‘Zuid’. Krijg er rare associaties bij. ‘Zuid’ versus ‘Centrum’ en ‘Noord’ en… Het eerste wat ik me afvraag is wanneer het dichterbij komt. Als een nationale ramp staat het bericht op de NOS app bovenaan. Chaos, geen trein, families met kinderen ontbijten in het donker.

Ik heb het meegemaakt. Toen ik in ‘West’ woonde, lang geleden, dichtbij de Kinkerstraat. Iemand kwam langs, om een idee te bespreken voor een theatervoorstelling, als ik me goed herinner, toen het gebeurde. In het hele blok viel de stroom uit. Was het winter en koud en donker? Geen idee meer. Ik herinner me dat ik naar het raam liep dat uitzag over de straat en dat een straat zonder stroom er prachtig uitziet door de mensen die de ramen openen, overburen die de straat opgaan. Het geluid van deurbellen.

We gingen kaarsen lenen bij de buren.