Water

12 september 2018

Overal is water en uit de lucht die ik vroeger hemel noemde valt flink wat. Ik loop naar mijn studio. Lekker vroeg, het alarm op mijn mobiel hoor ik zoemen in mijn tas.

Daar is de man die elke dag precies om acht uur zijn huis verlaat om de hond uit te laten. Nou ja, dat deed hij toen de hond nog leefde, ik heb hem een tijdje niet gezien, en ineens was hij er weer, zonder hond, wel aan de wandel. Hij veegt over zijn wang, misschien een traan, ik hoop voor hem op een regendruppel.

Ik verstap me. De tas aan mijn rechterschouder, is weer veel te vol geladen.

De fysio waarschuwde me vorige week: je moet zuiniger zijn op jezelf. Na de behandeling gaat ze altijd snel de gang op om haar handen te wassen. Ik hoor het water uit het kraantje lopen, een mager straaltje, het bakje dat het water opvangt is vast klein.