zet een stem op

een serie blogs over de stem (1)

“Hal-lo, hal-lo! Namnamnamnammmmmmmmm… maretakjes maretakjes appelflappennnnnnn, drink dronk drank, ozewiezewoze….”

Ik oefen mijn stem met onzinwoorden, meegonsklinkers, kinderliedjes, er komt een geluidsopname aan in de studio van De Radiofabriek, jaja, ik moet een halfuur inspreken, en ik wil dat mijn stem klinkt als een klok, ik wil dat hij warmer klinkt, lager, ik wil langzamer spreken, hier en daar een woord er leuk uit laten springen.

Anders moet de stem zijn dan hij normaal is, nu ik dit hier opschrijf, besef ik hoe onmogelijk dit is, hoe stemonvriendelijk ook.

Wat is er mis met mijn stem?

“Hallo, wat vinden jullie van mijn stem?” vraag ik maar niemand geeft antwoord.

Ik besluit de vraag op te nemen, dat kan, heel snel, met mijn mobiel. Hier, hoor maar:

Luister ik terug dan hoor ik geen vraag, ik hoor iets wat tussen een vraag en een conclusie inzit. Ondanks de complimenten die ik onlangs kreeg tijdens een online trainingssessie bij De Radiofabriekjongens, je stem is prima, dat heb je vaker gedaan, leuk, enzovoort, erger ik me aan het dunne, hoge, meisjesachtige geluid.

Oefenen, dus.

Hallo, zeg ik.

Hallo, zeg ik weer, en ik probeer een lagere stem op te zetten zonder dat het geforceerd klinkt.

Grappig, had ik een notenbalk dan zou ik de melodie van mijn stem kunnen tekenen, maar ja, dan moet je wel noten kunnen lezen.