Deadline

Net mijn manuscript naar mijn redacteur gestuurd, ik had een deadline voorgesteld, negen september, en begon op negen juni met het in elkaar steken van de moederversie van mijn derde roman.

Drie maanden, een flinke flow, wat tijdsdruk, stille toestanden door corona, ja, het werkte wel, een deadline is altijd handig.

Deadline.

Gek, ik weet niet in welke grond dit kille woord zijn wortels kent, ‘dood lijn’ zou het zijn, direct vertaald uit het Engels, maar je neigt ernaar om er iets leesbaars van te maken: dode lijn.

Ik kijk een tel naar doodlijn
en het beeld van een telefoon
doemt op
een met een krullende kabel
en een draaischijf
doodlijne
een foon in een cartoon
de hoorn trilt van de haak
je ziet getekende bliksemschichtjes
heen en weer schieten.

Nostalgie

Sinds een paar dagen volg ik een serie op Netflix dat grossiert in faux nostalgische communicatiemiddelen maar toch in deze tijd afspeelt, en dan wordt het afspelen van een video, het duwen van de band, diep in de recorder iets nostalgisch en dramatisch, sensueels en…

Wacht eens even, wat zegt het woordenboek der woordenboeken? Ik negeer de verleiding / correctie gewoonte (strike verleiding) om online ’te gaan’ en een zoekmachine raad te plegen.

Google, nog zo één – ik bedoel, nog zo’n woord, dat ergens doet denken aan vrolijke niet-wetendheid, het zal je snel een handje helpen, suggereert-ie, maar we weten beter inmiddels, want laat je je in met Google dan kun je net zo goed ziel aan de duivel verkopen.

In het woordenboek der boeken staat de volgende definitie:

DEADLINE (tijds)limiet, uiterste datum herkomst: Eng. grens van verboden gebied, lijn rond militaire gevangenis, waarbuiten een gevangene mag worden neergeschoten, krijtstreep op vliegveld, tijdslimiet.