Trio
Blog over Adoptica, ochtendgedachte, een zin tegenkomen in notities.
Blog over Adoptica, ochtendgedachte, een zin tegenkomen in notities.
mist hangt verliefd om de struiken in de tuin ik hoef nergens heen vandaag werk ik thuis loenen aan de vecht
was mijn handschrift vroeger anders dan nu vraag ik me af nu ik onderzoek doe naar een manier om van taal en tekenen meer een eenheid te maken
Stel dat het oude vadertje de Corona Crisis had meegemaakt...
Een kleine observatie van spelende buurkinderen op 1 april.
Bergop wandelen, beetje klimmen, kuiten spannen, buiten adem.
Over 'echt' en wat 'onecht' is, kan ik hele boeken schrijven. Ik doe het niet. Nog niet. Ik wil meer (kilo)meters hebben staan op mijn schrijversteller.
Met de trein vertrokken we na een wonderschone week in Berlijn. Uitgezwaaid door de moeder van mijn man, met Duitse Kuchen in onze magen, de middag was nog jong. Buiten was de wind weer opgestoken.
Gisteravond heb ik tot laat in de roman De weergekeerde bloem van Wessel te Gussinklo zitten lezen. In de woonkamer hing een wolkje, klein, wit, ik had er geen ruimte voor. To be honest. Klaar nu, zei ik op een gegeven moment. Het ding loste langzaam op, een kaars ontbrandde.
Over een voicemail bericht en schorre stemmen, hoesten, een benauwd vadertje, liefde en empathie.
Eerste blog van het jaar over het eerste ding dat je samen doet op de eerste dag. Een zin: hij was de ganzen gepasseerd en eentje was uit het water gekomen.
Laatste gastblog door neerlandicus Guus de Bakker die eerder prachtige stukjes schreef over zijn leeservaringen met mijn roman De kuur. Deze laatste keer schrijft hij over de personages.
Hij is overleden, mijn oude vadertje. Ik heb inmiddels tientallen malen aan mensen een appje gestuurd: 'Het zat eraan te komen.' Ik was voorbereid op zijn dood.
Voor de vijfde keer schrijft Guus de Bakker, voormalig docent Nederlands, over mijn tweede roman De kuur. Hij schrijft dit keer over personages in een wereld van woorden.
Getrouwd op dinsdag 15 augustus op Texel lieten mijn kersverse man en ik ons meeslepen door de folklore van het eiland en bezochten de knuffellammetjesboerderij.
Voor de tweede keer neemt gastblogger en voormalig docent Nederlands Guus de Bakker ons mee op een close-reading avontuur van De kuur.
Guus de Bakker was zijn hele leven docent Nederlands. Hij las De kuur en schrijf erover. Hij schreef dat hij meer zou schrijven! Een gastblog in delen dat belooft wat!
Katia Mann werd geboren als Katharina Hedwig Pringsheim op 24 juni 1883. Ze stierf als Katia Mann op 25 april 1980. Ik denk aan haar geboortedag, de baby die ze was, de schrijversvrouw die ze werd.
"Bang voor vuurwerk vannacht?" Ontmoeting ‘eén’ met de buitenwereld eerste dag van 2017 is met de buren.
en toen stond de vrouw toch met tranen in de ogen voor het laatst in de tuin naar het huis van haar ouders te kijken
Op 12 augustus 1955 overleed Thomas Mann. Hij schreef prachtige boeken. In De toverberg komt de dood met mooie woorden tot leven.
Rituelen zijn hot maar ook op hun retour.
Niemand laat op de eerste dag van een nieuw jaar zijn hoofd hangen. En is het wel het geval dan is de geknakte persoon die zich weer een nieuw jaar in heeft weten te slepen, onzichtbaar voor de feestvierders.
Verhalen vertellen, oude verhalen zien sterven doordat ze onder de voet worden gelopen door nieuwe, sterkere verhalen, bekende verhalen tegenkomen in de bij toeval opgevangen verhalen van vreemden.
In de auto op de achterbank koesterde ik nooit de droom dat ik later zelf zou rijden.
In Zwitserland heb ik al een tijd interesse, mag ik zeggen heel mijn leven?
De auto parkeren we aan de vijverkant, zodat hond op de achterbank op de vijver kan uitkijken: haar grote kop kunnen we vanaf ons tafeltje achter het raam van het restaurant zien.
Zeg het maar: zwart is een kleur, geen kleur, kiezen kan, opzoeken mag. Ik lees de novelle Koprot van Harry Vaandrager en voel een groeiende behoefte om te schreeuwen. Ik doe het niet.