skijack
ontmoetingen met mensen in mijn nieuwe dorp Loenen aan de Vecht
ontmoetingen met mensen in mijn nieuwe dorp Loenen aan de Vecht
over meisjes en paarden en Lalalanding
ik stel me een balkonscène voor
schrijven met je tanden klinkt leuker dan het is gisteravond trakteerde ik mezelf op een avondje filmkijken op tv
brief aan de buren (1) een kattebelletje
van draaien word je duizelig als je denkt aan duizelingen
In maart schrijf ik in Parijs aan mijn derde roman Lalalanding.
In Parijs schrijf ik brieven aan mensen die ik meestal online heb ontmoet.
Emily Kocken zal ronkende manifesten uit de kunst en filosofie ontleden op waarheid en zeggingskracht.
Bergop wandelen, beetje klimmen, kuiten spannen, buiten adem.
Over storm en gedrang gesproken; dit was het weekend van de protestmarsen in Amsterdam. Zaterdag de internationale vrouwenmars, en gisteren de klimaatversie.
Lastig om voor mezelf toe te geven dat ik gisteravond met tegenzin het eerste halfuur van het televisieprogramma Zomergasten zat te kijken.
Ooit was dit een leeszaal in een bibliotheek. Het is nog steeds een leeszaal, boeken mogen geruild worden. Elke dag zitten hier mensen, studenten, buurtbewoners. Het is een ongelooflijk stijlvolle plek, een oase in de binnenstad.
Wanneer de lucht roze en rood kleurend aan jou, slaapdronken ochtendwandelaar, bekent dat de dag nog moet beginnen.
Over een voicemail bericht en schorre stemmen, hoesten, een benauwd vadertje, liefde en empathie.
Eerste blog van het jaar over het eerste ding dat je samen doet op de eerste dag. Een zin: hij was de ganzen gepasseerd en eentje was uit het water gekomen.
Laatste gastblog door neerlandicus Guus de Bakker die eerder prachtige stukjes schreef over zijn leeservaringen met mijn roman De kuur. Deze laatste keer schrijft hij over de personages.
Op donderdagavond 5 oktober scheen een volle maan op de Culture Club van We Are Public in De School. In een kamertje in een groot schoolgebouw in Amsterdam West las ik voor uit De kuur.
Gastblogger Guus de Bakker over De kuur. Enthousiast bericht hij dit keer over de taal. Streepjes, sterretjes, vraagtekens, uitroeptekens.
Makkelijk voor de critici om de aflevering van gisteravond, de slotaflevering van zomergasten af te kraken. Ik zit er ook elke week klaar voor, Mac op schoot, tv aan, en vooral het eerste uur is het prijsschieten.
Voor de tweede keer neemt gastblogger en voormalig docent Nederlands Guus de Bakker ons mee op een close-reading avontuur van De kuur.
Toespraak door Michiel van Zuylen ter gelegenheid van de tweede presentatie van De kuur op 10 juni bij C&H Gallery in Amsterdam
Lezen en schrijven is een spel van verdwijnen en verschijnen. Verdwalen in de tijd.
Als schrijver ben je tot over je oren verliefd op je personages, zou het echt? Er is iets met mijn oren, daarover de komende tijd meer, veel meer. Ik heb elfenoren.
Het is bijna dierendag, en op weg naar mijn atelier passeer ik veel huisdieren, een wit katje zit gevangen achter glas met grote ogen naar vogels in een boom te staren.
Sapristi het was snikheet! Dit blog gaat over sneeuw en fictie, schrijven over het weer en een wandeling in de bergen.
Waar Wall miljoenen mensen een onnavolgbaar plezier mee doet is de mededeelzaamheid aan ons adres wat zijn knappe reconstructietechniek aangaat.
Fascinerend is een wijs woord om te gebruiken wanneer je een lang gesprek over wat dan ook wilt hebben.
Ik sta bij de bakker op de vrijdag na Kerstmis en koop een muffin, zonder extra’s, vanille.
Vannacht was het formeel volle maan.
Mag je ontroerd zijn door iets wat iemand je vertelt over een boek dat je nog (bij lange na) niet geschreven hebt? Weet ik nog precies wat ik aan hem vertelde?
De baslijn van het liedje valt vandaag weg omdat de pianist van de schoolband naar de Voedselbank moet.
Ik zet blij een paar stappen in zijn richting, terwijl een woordenstroom zijn mond verlaat en mij tegemoet dwarrelt, een die volledig gewijd is aan de schoonheid van de serie Borgen, en ik reageer positief op allerlei feitjes die hij in de lucht gooit, vooral op het feit dat het draait om een sterke vrouw aan het roer, en dat haar familie het moeilijk heeft, enzovoort, tralala.
Dierendag. De heilige Franciscus twitterde zich suf tot een wolk vogels en wist de veelheid aan soorten te waarderen.